"എന്റെ പടച്ചോനെ ..എന്റെ ഈ ഒരു ആഗ്രഹം നീ നിറവേറ്റിതരണേ.."
മനസ്സ് നിറഞ്ഞ പ്രാര്ത്ഥനയോടെ സ്റ്റാര് സിംഗര് ജൂനിയര് പ്രോഗ്രാമിന്റെ ഓഡിഷന് ടെസ്റ്റ് റൌണ്ട് നടക്കുന്ന ഓഡിറ്റോറിയത്തിലേക്ക് വലതു കാല് വെച്ച് കയറുമ്പോള് കാലുകള്ക്ക് നേരിയ വിറയല് അനുഭവപ്പെടുന്നുണ്ടെന്നു എനിക്ക് തോന്നി , വേദിയില് ഇരിക്കുന്ന സുപ്രസിദ്ധ ഗായകര് വേണു ഗോപാലേട്ടന് , സുജാത ചേച്ചി , മാന്ത്രിക ലോകത്തെ വിസ്മയം മുതുകാട് അങ്കിള് തുടങ്ങിയ പ്രമുകരുടെ നീണ്ട നിരകൂടി കണ്ടപ്പോള് ചങ്കിടിപ്പിന്റെ സ്പീഡും മെച്ചപ്പെട്ടു ,
മത്സരത്തില് പങ്കെടുക്കാനെത്തിയ എന്റെ സമപ്രായക്കാരായ ആണ്കുട്ടികളും പെണ്കുട്ടികളും വ്യത്യസ്ഥ വേഷ ബൂഷാധികളോടെ അവിടെ പലയിടങ്ങളിലായി സ്ഥലം പിടിച്ചിരുന്നു . ആകെ മൊത്തത്തില് ഒരു അത്ഭുത ലോകം തന്നെയായായിരുന്നു.
രജിസ്ട്രേഷന് കൌണ്ടറിലേക്ക് അനിമാമിയുടെ കൂടെ നടക്കുമ്പോള് അവിടെ പാടാനുള്ള എന്റെ ഇഷ്ട ഗാനത്തിന്റെ ഈണം മനസ്സില് ഒരിക്കല് കൂടി മൂളാന് ഞാന് ശ്രമിച്ചെങ്കിലും ഉള്ളിലെ ടെന്ഷന് കാരണമാണെന്ന് തോന്നുന്നു എവിടെയൊക്കെയോ ഒരു കൊളുത്തിപ്പിടുത്തവും ഉടക്കും അനുഭവപ്പെട്ടു , എങ്കിലും ധൈര്യം വിടാതെ ഞാന് കടിച്ചു പിടിച്ചു തന്നെ നിന്നു , പേരും അഡ്രസ്സും മറ്റു വിവരങ്ങളും അവിടെ കൊടുത്തപ്പോള് അവര് തന്ന അറുപത്തി ഒമ്പത് എന്ന നമ്പര് എഴുതിയ ബാഡ്ജൂമായി ഞങ്ങള്ക്കുള്ള സീറ്റുകളില് ഞാനും മാമിയും സ്ഥാനം പിടിച്ചു , അനിമാമിക്ക് ഈ വക കാര്യങ്ങളിലൊക്കെ ഭയങ്കര എക്സ്പീരിയന്സ് ഉള്ളപോലെയാണ് അവിടുത്തെ ഇടപെടലുകള് കണ്ടപ്പോള് എനിക്ക് തോന്നിയത് , അഞ്ചെട്ടു കൊല്ലം മാറി മാറി മൂന്നുനാല് മിക്സഡ് കോളേജുകളില് വെട്ടി വിലസി നടന്ന പാര്ട്ടിയല്ലേ കുറച്ചു തൊലിക്കട്ടിയൊക്കെ കണ്ടില്ലെങ്കിലല്ലേ അത്ഭുതത്തിനു വകുപ്പുള്ളൂ , വെറുതെയല്ല എന്റെ തായ് കുലങ്ങള് സോപ്പടിച്ചു അനിമാമിയെതന്നെ ഈ ദൌത്യം ഏല്പ്പിച്ചതെന്നു എനിക്കപ്പോള് മനസ്സിലായി .
ഓഡിഷന് ആരംഭിക്കുകയും , ഓരോരുത്തരായി ജഡ്ജസിന് മുന്നില് തങ്ങളുടെ പരമാവധി കഴിവ് തെളിയിക്കുകയും ചെയ്തു കൊണ്ടിരുന്നു , എന്നെക്കാള് നന്നായി പാടിയെന്ന് എനിക്ക് തോന്നിയ കുട്ടികള് പോലും സെലക്ഷനാവാതെ പുറത്താവുന്നത് കണ്ടപ്പോള് വിറതുടങ്ങിയ എന്റെ കൈ തപ്പി തടഞ്ഞ് അറിയാതെ എത്തിപ്പെട്ടത് മാമീടെ മടിയില് ഇരുന്ന വെള്ളത്തിന്റെ ബോട്ടിലില്, അതെടുത്ത് മൂന്ന് നാല് കവിള് മട മടാന്നങ്ങു കുടിച്ചിട്ടും ഉള്ളിലെ തായമ്പക മേളം ഉച്ചസ്ഥായിലാവുന്നത് എനിക്ക് അറിയാന് കഴിഞ്ഞു, അറുപതു പേരുടെ ടെസ്റ്റ് കഴിഞ്ഞപ്പോള് പ്രോഗ്രാമിലേക്ക് ഇന് ആയത് വെറും പതിനാലെണ്ണം മാത്രം , അങ്ങിനെ തൊട്ടു മുന്നിലെ അറുപത്തിഎട്ടാം നമ്പറുകാരനും കൂടി ഔട്ട്ആയപ്പോള് എന്റെ സകല കണ്ട്രോളും ഒരുപ്പോക്ക്പോയി , സംഭരിച്ചു വെച്ചിരുന്ന ധൈര്യത്തിനു മുല്ലപ്പെരിയാര് അണകെട്ടിനേക്കാള് ചോര്ച്ച കൂടിയ പോലെയായി, മാമി എന്തൊക്കെയോ പറഞ്ഞു ആശ്വസിപ്പിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നെങ്കിലും ഞാന് അതൊന്നും കേട്ടില്ല , ചെവികളില് ഈയ്യം ഉരുക്കി ഒഴിച്ച പോലെയായിരുന്നു അവസ്ഥ.
പിന്നെ, യാന്ത്രികമായെന്നോണമാണ് ഞാന് എന്റെ ഊഴത്തിനൊത്ത് ജഡ്ജസിനു മുന്നിലെത്തിയതും ചോര്ന്നു പോകാതെ എവിടെയോ ബാക്കിനിന്ന ധൈര്യം മനസ്സിലേക്കാവാഹിച്ചെടുത്തു എന്റെ പ്രിയ ഗാനത്തിന്റെ വരികള് പാടിതീര്ത്തതും , 'നേന സിദ്ധീക്ക് സെലെക്റ്റ്ട്' സുജാത ചേച്ചിയുടെ ആ വാക്കുകള് തേന് കണങ്ങള് പോലെ എന്റെ കാതിലേക്ക് ഇറ്റിവീണപ്പോള് അതുവരെ അവിടെ കിടന്ന ഈയ്യം മഞ്ഞുതുള്ളി പോലെ അലിഞ്ഞു പോയി, ലോകം കീഴടക്കിയ സന്തോഷത്തിലായിരുന്നു ഞാന് , നേരത്തെ സെലെക്ഷന് കിട്ടിയിരുന്ന കീര്ത്തനയും യദുവും മനുവും പിന്നെ പേരറിയാത്ത കുറെ കുട്ടികളും എനിക്ക് അഭിനന്ദനങ്ങളുമായി എത്തി, ഞാന് ആഹ്ലാദത്തിന്റെ എവറസ്റ്റില് ആയിരുന്നു അപ്പോള് .
അങ്ങിനെ, നസ്രിയ താത്തയുടെ ആകര്ഷണീയമായ അനൌണ്സ്മെന്റ്കളും കൊച്ചു മിടുക്കികളുടെയും മിടുക്കന്മാരുടെയും കിടിലന് ഗാനോത്സവങ്ങളും ജഡ്ജസിന്റെ കറകളഞ്ഞ നിര്ദേശങ്ങളും അഭിപ്രായങ്ങളും പ്രേക്ഷക ലക്ഷങ്ങളുടെ പ്രോത്സാഹനങ്ങളുമായി വിജയകരമായ ഒന്നും രണ്ടും റൗണ്ടുകള് പിന്നിട്ടു മൂന്നാം റൗണ്ടില് ഞങ്ങള് എത്തിപ്പെട്ടപ്പോള് ...
എന്റെ ഓള്ഡ് ഇഷ്ടഗാന റൗണ്ടില് , നസ്രിയ താത്ത തന്റെ സ്വത സിദ്ധമായ ശൈലിയില് എന്നെ വേദിയിലേക്ക് ഹാര്ദ്ദയി സ്വാഗതം ചെയ്തു , നിയോണ് ലൈറ്റുകളാല് അലംകൃതമായ സ്റ്റേജിലേക്ക് കാണികളുടെ കൈതാളത്തിന്റെ അകമ്പടിയോടെ മന്ദം മന്ദം കടന്നുചെല്ലുമ്പോള് എന്റെ ബന്ധുക്കളും കൂട്ടുകാരും മ്യൂസിക് ടീച്ചറും മറ്റും ചിരിയോടെ ഓഡിയന്സിന്നിടയില് ഇരിക്കുന്നത് ഞാന് ഒളികണ്ണാല് കണ്ടു ..കൂട്ടത്തില് ഒരു മാലാഖയെ പോലെ അണിഞ്ഞൊരുങ്ങിയ ചുന്നക്കുട്ടിയുടെ ആഹ്ലാദം നിറഞ്ഞ ഭാവം എന്റെ കണ് കുളിര്പ്പിച്ചു.
"താമര കുമ്പിളല്ലോ മമഹൃദയം ..
അതില് താതാനീ സംഗീത മധു പകരൂ..
എങ്ങിനെ എടുക്കും ഞാന്,
എങ്ങിനെ ഒഴുക്കും ഞാന്,
എങ്ങിനെ നിന്നാജ്ഞ നിറവേറ്റും ...
ദേവാ ....ദേവാ ..ദേവാ ...
പല്ലവിയും അനുപല്ലവിയും പാടി നിറുത്തിയ ഞാന് മ്യൂസിക് വായിക്കുന്ന ചേട്ടന്മാരെയും എന്നെ നോക്കി പരസ്പരം എന്തോ കമ്മന്റ് പറയുന്ന ജഡ്ജസിനെയും പിന്നെ കാണികളെയും ഒന്നോടിച്ചു നോക്കി , അപ്പോഴാണ് ഓഡിയന്സിന്റെ മുന് നിരയില് ഇരുന്ന ചുന്നക്കുട്ടി ആംഗ്യ ഭാഷയില് എന്തോ എന്നോട് പറയാന് ശ്രമിക്കുന്നത് ഞാന് ശ്രദ്ധിച്ചത് , അപ്പോഴേക്കും മ്യുസിക്കിന്റെ ഭാഗം കഴിഞ്ഞു ചരണം പാടിതുടങ്ങാന് സമയം ആയിക്കഴിഞ്ഞിരുന്നു അത് കൊണ്ട് ചുന്നകുട്ടിയില് നിന്നും ഞാന് നോട്ടം പിന്വലിച്ചു , അതീവ ശ്രദ്ധയോടെ കയ്യിലിരുന്ന മൈക്ക് ഉയര്ത്താന് നോക്കുമ്പോള് എവിടെയോ ഉടക്കിയപോലെ, എങ്കിലും അല്പ്പം ബലം കൊടുത്തു ഞാന് മൈക്ക് മുഖത്തേക്ക് ഉയര്ത്തി പാട്ടിന്റെ വരികള് പാടാനായി ശ്രമിച്ചു ..പക്ഷെ , എന്താണ് കാരണമെന്നറിയില്ല ശബ്ദം തൊണ്ടയില് എവിടെയോ തടഞ്ഞത്പോലെ ഒരു തോന്നല് ...എങ്ങിനെ നോക്കിയിട്ടും എനിക്ക് ശബ്ധിക്കാനാവുന്നില്ല ...കീ ..കീ ..എന്നൊരു നേരിയ ശബ്ദം മാത്രമേ പുറത്തേക്ക് വരുന്നുള്ളൂ ...തൊണ്ടയില് തടസ്സം കൂടി വന്നപ്പോള് ഞാന് കഴുത്തില് തടവിനോക്കി , എന്തോ ഒന്ന് കയ്യില് തടഞ്ഞു , ഞാന് അതെടുത്ത് മാറ്റാന് ശ്രമിച്ചു , പക്ഷെ അതിന്റെ മുറുക്കം കൂടി വരികയായിരുന്നു ..
" നീ എന്റെ മുടിക്കെട്ടില് പിടിച്ചു വലിക്കും അല്ലെടീ കോന താത്ത...!"
ചുന്നക്കുട്ടിയുടെ ദേഷ്യത്തിലുള്ള ശബ്ദവും കൂടി കേട്ടപ്പോഴാണ് ഞാന് ഉറക്കത്തില് നിന്നും ഞെട്ടി ഉണര്ന്നു ചാടി എണീറ്റത്, നോക്കുമ്പോള് കണ്ണും മുഖവുമൊക്കെ ചുവപ്പിച്ചു എന്റെ തൊണ്ടക്ക് കുത്തിപ്പിടിച്ചു ഭദ്രകാളിയായി നില്ക്കുകയാണ് അവള്.
ഹോ! ..അത് വരെ കണ്ടതെല്ലാം വെറുമൊരു സ്വപ്നമായിരുന്നല്ലോ എന്നോര്ത്തപ്പോള് എനിക്ക് എന്തെന്നില്ലാത്ത കുണ്ഠിതം തോന്നി .ഒപ്പം വല്ലാത്ത നിരാശാബോധവും..
ഞാന് മൈക്ക് ആണെന്ന് കരുതി പിടുത്തമിട്ടത് അടുത്ത് കിടന്നുറങ്ങിയിരുന്ന ചുന്നക്കുട്ടിയുടെ മേലേക്ക് ഉയര്ത്തി കെട്ടിവെച്ച മുടിക്കെട്ടിലായിരുന്നെന്നും , അതില് പിടുത്തമിട്ടപ്പോള് മുതല് അവള് എന്നെ വിളിച്ചുണര്ത്താന് ശ്രമിക്കുകയായിരുന്നെന്നും സ്റ്റാര് സിംഗര് പട്ടം നേടാനുള്ള ബദ്ധപ്പാടിന്നിടയില് ഞാന് അതൊന്നും അറിയാതിരുന്നതിനാലാണ് അവള് തൊണ്ടക്ക് പിടുത്തമിട്ടതെന്നും മനസ്സിലായപ്പോള് ചെറുതായൊന്നു ചമ്മിയോ എന്നൊരു തോന്നല്..
സ്വപ്നം കാണുന്നതും , അതില് സന്തോഷിക്കുന്നതും നിരാശപ്പെടുന്നതും എല്ലാം സ്വാഭാവികം മാത്രം.. പക്ഷെ , പിറ്റേന്ന് ഇക്കാര്യം എന്റെ ഉപ്പാട് പറഞ്ഞപ്പോള് കിട്ടിയ മറുപടിയാണ് എന്നെ ഏറെ നിരാശയില് ആഴ്ത്തിയത് ..മൂപ്പര് കുമ്പ കുലുക്കി ചിരിച്ചു കൊണ്ട് പറയുകയാണ് " ആഹ .ആഹഹ..എത്ര സുന്ദരമായ നടക്കാത്ത സ്വപ്നം" എന്ന് , അത് കേട്ട് കുലുങ്ങി ചിരിക്കാന് ഉമ്മയും കൂടി, അത് കണ്ടപ്പോള് ഞാന് വാശിയോടെ തന്നെ അതിന്നു മറുപടി കൊടുത്തു " നിങ്ങള് നോക്കിക്കോ അതൊക്കെ നടക്കും..എനിക്കുറപ്പാ" അതിനും ഉടനെ ഉപ്പാടെ മറുപടി കിട്ടി "ആയിക്കോട്ടെ മോളൂ..നടക്കുന്നതൊക്കെ കൊള്ളാം പക്ഷെ , ആ പുതിയ ചെരുപ്പ് ഇട്ടോണ്ട് വേണ്ട , അത് കോസ്റ്റിലിയാണ്, അത് തേഞ്ഞുപോയാല് ശെരിയാവില്ല, അതിനായി ഉപ്പ സാധാ രണ്ടു ജോഡി ചെരുപ്പ് വാങ്ങിത്തരാം ട്ടോ ..."എന്ന്
അതൂടെ കേട്ടപ്പോള് എനിക്ക് മതിയായി, ഇവരെന്റെ കലാവാസനയെ പരിപോഷിപ്പിക്കുന്നതിനുള്ള വെള്ളവും വെളിച്ചവും നല്കുന്നത് പോയിട്ട് ഒരു നല്ല വാക്കുപോലും പറയാന് തയ്യാറാവാത്തിടത്തോളം ഈ കലാവൃക്ഷം വളര്ത്താന് ഒരു വഴിയും കാണുന്നില്ല , ഇനി ഇവിടെ നിന്നാല് ശെരിയാവില്ലെന്നു എനിക്ക് തോന്നി
"ഇങ്ങിനെയുണ്ടോ ഒരു തള്ളയും തന്തയും ! " തിരിഞ്ഞു നടക്കുമ്പോള് ഞാന് പിറു പിറുത്തത് അവര് കേട്ടോ എന്തോ! കേള്കാതിരിക്കുന്നതാണ് എന്ത് കൊണ്ടും നല്ലതെന്നു ഒന്നാലോചിച്ചപ്പോള് എനിക്ക് തോന്നി, കാരണം ഉള്ള കഞ്ഞിയില് പാറ്റവീഴരുതല്ലോ!